دانشمندان نحوه ی مرگ سلولهای انسولین ساز را کشف کردند

هسته ی اصلی نقص در دیابت ، مرگ سلول های بتا (تولید کننده ی انسولین) است. دانشمندان ایتالیایی و تگزاسی توانستند مسیر جدید مرگ این سلول ها را کشف کنند. آنها دریافتند که عدم تعادل یک مولکول که از سایر سلول های پانکراس ترشح می شود سمی برای سلو ل های بتا می باشد و سبب مرگ آن ها می گردد.

پرفسور Franco Folli می گوید: مطالعات نشان می دهد که سلول های آلفا همسایه گان مزاحمی برای سلول های بتا هستند و همانند یک دشمن علیه سلول های بتا رفتار می کنند. این موضوع بسیار غیر منتظره بود.

تعادل برای کنترل قند خون ضروری است

 سلول های آلفا و بتا بصورت گروه هایی در ناحیه ای از پانکراس که جزایر لانگرهانس نامیده می شوند قرار دارند. سلول های آلفا هورمون گلوکاگون را تولید می کنند که سبب افزایش قند خون در هنگام ناشتا می شود. در محیطی مشابه سلول های بتا هورمون انسولین را تولید می کنند که قند خون را بعد از خوردن غذا پایین می آورد. عدم تعادل در این دو هورمون نهایتاً سبب بروز دیابت می شود.

دانشمندان در طی این تحقیق دریافتند که گلوتامات که مولکول اصلی پیام رسانی در مغز و پانکراس است همراه با گلوکاگون بوسیله ی سلول های آلفا ترشح می شود و بروی سلول های بتا تأثیر می گذارد. در وضعیتی که سلول های آلفا نسبت به سلول های بتا (مثل دیابت نوع 1 و 2 که سلول های بتا تخریب می شوند) بیشتر هستند یک عدم تعادل ایجاد می شود که منجر به تخریب بیشتر سلول های بتا می گردد. مطالعات نشان داد که پروتئین محافظ سلو ل های بتا که GLT1 نام دارد میزان گلوتامات خارج سلول های بتا را کنترل می کند. GLT1 شبیه به یک کنترل کننده ی ترموستات محیط سلول های بتا با توجه به غلظت گلوتامات عمل می کند.

هشدارهای اولیه

دکتر Folli با استفاده از سمّیت گلوتامات در سلول های جزایر لانگرهانس یک تست تشخیصی ابداع نموده است. سمّیت گلوتامات کاندید جدیدی برای مکانیسم تخریب سلول های بتا در دیابت محسوب می شود. سایر موارد افزایش گلوکز، انباشته شدن پروتئینی بنام آمیلوئید در سلول های بتا و اشباع سلول ها توسط اسیدهای چرب است. این عوامل در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دیده می شود.

این سیکل معیوب در دیابت وجود دارد که چندین ماده برای سلول های بتا سمی محسوب می شود. که در این مطالعه ماده ی گلوتامات نیز به این مواد سمی افزوده گردید.

نتایج این تحقیق بصورت آنلاین در ژورنال the journal of Biological chemistry  (25,feb.2011) در دسترس است.

منبع: Journal of Biological chemistry , 2011; DOT: 10.1074/ jbc. M110. 183517